"Żałuję, że pracowałem zbyt ciężko". Największym paradoksem naszych czasów jest to, że zdanie typu " pracuje od rana do wieczora" ludzie wypowiadają bez zażenowania, a czasem z dumą. Człowiek nie urodził się, by pracować. Pracowanie od rana do wieczora to marnotrawstwo człowieka. A o ile nie kryje się za tym konieczność życiowa albo pasja pomagania innym- głupota. Redukuje człowieka do pracownika. Człowiek ma prawo doświadczać innych rzeczy niż praca; patrzenia w niebo przez godzinę, nudzenia się , kwestionowania " niepodważalnych prawd... Tyle Marcin Fabiański- filozof, pisarz, trener...
Moim skromnym zdaniem Marcin chce powiedzieć, że w życiu ważna jest równowaga. Trzeba pracować, ale nie należy zapominać, że nasze życie składa się z wielu elementów, drobiazgów, szczegółów i od kompozycji tych detali zależy nasza satysfakcja, a często poczucie sensu i spełnienie...Pozdrawiam Wszystkich serdecznie. Iza Ps. Nie przepadam za Elvisem Presleyem, ale jedną jego piosenkę lubię- Always On My Mind.
Zgadzam się równowaga w życiu jest ważna, szkoda tylko że wielu z nas zbyt późno to zauważa. Cóż człowiek uczy się przez całe swoje życie :) Pozdrawiam Iwona
OdpowiedzUsuńTak jak napisałaś Iwonko- człowiek uczy się przez cale życie i nigdy nie jest za późno, żeby coś w tym życiu zmienić. Oby na lepsze...Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńWitaj , dziekuję za odwiedziny i pozdrowienia , wpadłam z rewizytą... i przeczytałam Twojego posta... zgadzam sie z Tobą ,że nie urodziliśmy sie by pracować !, to czasem konieczność życiowa , ale w zyciu potrzebna jest równowaga inaczej człowiek wariuje..Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńDziękuję Luno za odwiedziny i udział w dyskusji. " W życiu potrzebna jest równowaga inaczej człowiek wariuje- świetne !!! Pozdrawiam serdecznie.
UsuńPraca jest bardzo ważną częścią życia człowieka ale nie może być jego istotą. Trzeba umieć oddzielić życie zawodowe od prywatnego bo w przeciwnym wypadku można stracić coś bardzo ważnego, między innymi właśnie te drobiazgi, które mają wpływ nasze spełnione, szczęśliwe życie oraz poczucie własnej wartości. Pozdrawiam serdecznie :)
OdpowiedzUsuńDziękuję Beatko za glos w dyskusji- " Trzeba umieć oddzielić życie zawodowe od prywatnego...- świetna i istotna myśl !!! Pozdrawiam cieplutko.
UsuńA ja lubię pracę ...nie to żebym była jakąś pracoholiczką ale lubię pracę bo pozwala nabrać dystansu do wielu rzeczy. Być może człowiek nie urodził się po to by pracować ale gdyby nie robił nic , nic by nie miał...zaległ by duchowo i pod każdym innym względem :) Ina
OdpowiedzUsuńJa też lubię pracować... Chętnie angażuje się w zadania, które są dla mnie swoistym wyzwaniem...Jako osoba wierząca szukam odpowiedzi na pytania: dlaczego to robię, dlaczego jestem akurat tu, a nie gdzie indziej...A co mam robić i jak realizować swoje powołanie- to zostawiam Najwyższej Instancji. A ON każdego dnia daje mi odpowiednie wskazówki. Mt 6; 25-34
OdpowiedzUsuńI jako podsumowanie dzisiejszej owocnej dyskusji cytat z niezwykłej książki: " Zadania zawodowe- również praca w domu jest zawodem pierwszorzędnym- są świadectwem godności istoty ludzkiej, okazją do rozwoju własnej osobowości, węzłem łączącym z innymi, źródłem dochodów, środkiem przyczyniania się do poprawy sytuacji społeczeństwa, w którym żyjemy, oraz rozwoju całej ludzkości..." -Josemaria Escrivia - Droga, Bruzda, Kuźnia
OdpowiedzUsuńWe wszystkim, nie tylko w pracy, dobrze jest zachować zdrowy rozsądek. A satysfakcja z dobrze wykonanej pracy - jakakolwiek ogromna by nie była - nie powinna przysłaniać tego wszystkiego co istnieje poza pracą. Wiem coś o tym..
OdpowiedzUsuńRacja. Pozdrawiam. Iza
OdpowiedzUsuńEch, a u mnie nawet jak nie jestem w pracy to i tak o niej myślę. Realizacja wyników, znajomość produktów, rozwijanie umiejętności.......są codziennie weryfikowane, ot korporacyjna "bajka".
OdpowiedzUsuńCzasem tak Andrzeju trzeba...Każdy ma swoją drogę...Co mnie pasuje- nie pasuje Tobie i na odwrót. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń