Wiosenny haft inspirowany naturą

Witajcie, dziś chciałabym pochwalić się ukończonym haftem.

To muliny, które wykorzystałam. Oczywiście nie wszystkie...Brakuje żółtej i miętowej zieleni.

Haft znalazłam w tym oto zeszycie. Mam ich w sumie pięć.Każdy zeszyt to jeden wielki arkusz wielokrotnie składany. Wzory duże kolorowe, każdy opatrzony legendą. Bardzo dobrze się z tego korzysta, szczególnie z wiekiem kiedy oczy coraz słabsze...

A zainspirował mnie ten oto krzew- glicynia chińska. A może kwiecista...Są takie do siebie podobne, niemal identyczne.

A oto i haft.

Rano zakończyłam wyszywanie i korzystając ze słonecznego dnia poszłam go uwiecznić w ogrodzie.

Z bliska. Lubię wszelkiego typu zwisające rośliny. Plątaninę zieloności i koloru.

Przyroda nic sobie nie robi z tego,że mamy trudny czas. Wróble są wyjątkowo hałaśliwe. Te małe szare kulki już karmią swoje młode. Jeszcze w ubiegłym roku zrobiły sobie dwa gniazda pod dachem naszej werandy. Mąż zawsze obiecuje,że zalepi im te dziury,ale na obietnicach się kończy. W tym roku zrobiły sobie trzecie gniazdo.Małe szkodniki wydłubują ocieplenie ze ścian domu.I potem wiatr przegania te małe kuleczki styropianu,są leciutkie i czasem trudno je szybko pozamiatać. A mną jak siedzę sama wróble zupełnie się nie przejmują. Robią sporo zamieszania, furkoczą, gdy zniżają lot,żeby znaleźć się pod dachem. Po natężeniu pisku w gniazdach orientuję się jak duże są młode. Póki co głosiki są ciche i delikatne, więc małe wróbelki niedawno się wykluły. Ale niedługo- to bardzo szybko upływa- będą się darły dopominając się pokarmu. Podobno wróbel w ciągu od kwietnia do września może mieć od 3 do 5 lęgów. Nigdy nie mogę dokładnie zaobserwować kiedy opuszczają gniazdo. Potem na jakiś czas jest cicho. A następnie wszystko zaczyna się od nowa- kolejne jajeczka, kolejne pisklaczki i ptasie radio podkręcane na maksa. Do tego dochodzą głośne awantury i kłótnie na zielonym głogu, w pewnym oddaleniu od gniazd dorosłych wróbli. Ale do tego zdążyłam się już przyzwyczaić. Za to ostatnio pojawił się ptak, który wydaje denerwujące odgłosy. Najchętniej dałabym mu w dziób!. I niestety kukułka mnie okukała. Dwa dni temu słyszałam ją w oddali. Pobiegłam do domu po piterek z drobnymi, zaczęłam nim potrząsać,a ona przestała kukać. Tak samo wczoraj. Zjawiła się nawet w naszym ogrodzie, bo "kuku" było całkiem blisko. I znowu manewr z portfelem i ponownie zanim się pojawiłam, gdzieś sobie poleciała.

Dalia kupiona w sklepie ogrodniczym ładnie się rozrasta. Po ogrodnikach powędruje do większej doniczki na taras. Cieszę się,że przeczytaliście zamieszczoną w poprzednim poście recenzję książki.W piątek dostałam przesyłkę z książkami,więc jeśli zakup jest trafiony znowu będę truć! Dziękuję za wszystkie komentarze, za czytanie zaglądanie! Dobrego tygodnia Wam życzę.