Koncert

Dzień dobry, witam nową obserwatorkę mojego bloga. Dziękuję za zaglądanie, czytanie i komentowanie oraz za ciekawą dyskusję. Ciepłe dni sprzyjają imprezom w plenerze i dziś chciałabym opowiedzieć Wam o ciekawym koncercie, na którym ostatnio byłam.

Ten koncert odbył się w dworze w Parskach( gmina Świnice Warckie).

Przed koncertem. Widać dużo wolnych miejsc, które stopniowo zaczęły się zapełniać.A w rezultacie organizatorzy musieli donosić krzesła,żeby wszyscy mogli usiąść i delektować się muzyką.

Koncert zorganizowała Fundacja " Ziemia Dobrzyńska". Hasłem przewodnim jest propagowanie muzyki poważnej, fortepianowej we dworach i krajobrazach Polski, promowanie młodych, zdolnych pianistów z Polski i całego świata. Dokładne informacje wraz z kalendarzem letnich koncertów i portretami oraz dorobkiem wykonawców znajdziecie na stronie www.chopinenvacances.pl Na tych koncertach - wstęp jest wolny.

Dwór w Parskach. Letni koncert to jedyna okazja,żeby zobaczyć ten dwór nie tylko od zewnątrz, ale także wejść do środka.

Balkon, widok od frontu.

Przy fortepianie Krzysztof Wierciński ( ur. 2003 r., edukację muzyczną rozpoczął w wieku 7 lat, koncertuje i zdobywa nagrody, III Nagroda na 51 Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im Fryderyka Chopina w Warszawie) Zagrał 2 utwory Chopina a także Beethovena, Prokofiewa i Liszta. I na bis jeden z zachwycających Mazurków Chopina.

Starszy z braci Wiercińskich- Andrzej ( ur.1995 r.) Dwaj bracia, a zupełnie inny rapertuar. Utwory Krzysztofa spokojniejsze, Andrzeja dynamiczne. Gy zaczął grać rozśpiewały się w parku ptaki, jakby bały się konkurencji. Ale fakt, że ten młody człowiek grał rewelacyjnie. Jako bonus- jeden z nokturnów Chopina- ukoronowanie całego koncertu. Całość trawła bite 2 godziny.

Od lewej właścieiel dworu w Parskach, Prezes Fundacji - Michał Korsak, Andrzej Wierciński i Krzysztof Wierciński. A jak wspaniała atmosfera. Pan Michał pełnił rolę konferansjera, widać ,że lubi sobie pogadać, ale jakie to było sympatyczne...Dostali na koniec miody pitne.

Za petuniami pani Beata, wiceprezes fundacji, prywatnie żona pana Michała.

Na stołach pod drzewami lemoniada, paluszki i truskawki.

Była też 15 minutowa przerwa między jednym a drugim wykonawcą.

A na tym stole był przygotowany poczęstunek po koncercie. Wszyscy obecni byli zaproszeni. Mój mąż się wymigał, ale ja nie miałam takiego zamiaru. Poszłam skosztować zupy gulaszowej po meksykańsku( pyszna) i wychodząc złapałam dwa kawałki ciasta- sernik i ucierane z truskawkami.( Pierwsze zostawiłam sobie, drugie dałam mężowi). Mąż stał z rowerami przed dworem, więc starałam się być w środku tylko przez chwilę. Napisać czy nie napisać? Aaa napiszę. W tej jadalni, kuchni i salonie było tłoczno.Trzeba było przemieszczać się bardzo uważnie,żeby na kogoś nie wpaść, nie potrącić, nawet niechcący. Ale zauważyłam,że niektórzy ludzie nie mają obiekcji. Idą przed siebie popychając innych, a nawet trzeba im było schodzić z drogi,a jeśli kogoś trzepną idąc , no to co? Słowo "przepraszam"- archaizm jakiś. "Ja" przede wszystkim! Jedynie organizatorzy posługiwali się zwrotami grzecznościowymi. I taka naszła mnie refleksja, że już teraz można pewnych ludzi odróżnić od siebie- dopowiedzcie sobie sami.Może ktoś powie,że wydziwiam, ale uważam,że wcale nie.

I jeszcze sobie zdjęcie zrobiłam na tle dworu. A co?!To tyle na dziś. Dobrego tygodnia Wam życzę.