Zieleń lata.

Dzień dobry! W pierwszych słowach mojego postu dziękuję Wam za zaglądanie, czytanie, komentowanie. Witam Elę, nową obserwatorkę mojego bloga.Dziś chcę pokazać Wam, co ostatnio zaprzątało moją uwagę.

Umieściłam wśród kwiatów mój wyhaftowany parę lat temu obrazek. Pomyślałam,że warto oprócz kolekcjonowania kwiatów wykorzystać je do tworzenia kompozycji, prezentowania swoich prac. Nadmienię,że w pewnym sensie zainspirowała mnie do tego Szczurowski i moja córka.

Przybyło ciekawych okazów kwiatów doniczkowych i mam nadzieję ,że uda mi się utrzymać je w sezonie jesienno- zimowym.

Jeśli już jesteśmy przy bujnej roślinności, to muszę Wam pokazać pałac ukryty wśród soczystej letniej zieleni.Co ciekawe znajduje się zaledwie kilka kilometrów od mojego domu. Nie wiem czy można do niego podejść, bo to była taka szybka migawka w powrotnej drodze do domu. Byłam zdziwiona,że w ogóle można wejść do parku pałacowego, który jest nieogrodzony. I oczywiście bardzo zaniedbany. Jednak stanowi urokliwe miejsce.

W parku znajdują się dwie sadzawki,otoczone drzewami.

Zrobiłam tylko krótki rekonesans i cyknęłam kilka zdjęć. Kalina- moja wnuczka- w ogóle nie chciała wysiąść z samochodu, była zmęczona i znużona. Gnałam więc sama ścieżką dalej i dalej,ale też pamiętałam o tym że dziewczyny zostały i na mnie czekają...

Jeśli koncentrowałam się na liściach, tło sadzawki siłą rzeczy wychodziło nieostre.

To miejsce stało się prawdziwym rajem dla dzikich kaczek.

Lektura wspomnień Mieczysława Jałowieckiego - "Na skraju Imperium" dopiero przede mną, z kolei jeśli lubicie powieści o charakterze psychologiczno- obyczajowym polecam "Amy i Isabelle" Elizabeth Strout.

Kwitnąca zielistka. To tyle. Serdecznie Was pozdrawiam i idę odwiedzić Wasze blogi.