Koty i wakacyjna lektura.

Dzień dobry, dziękuję Wam serdecznie za zaglądanie, czytanie, komentowanie. To zdanie stało się już stałą formułką u mnie. Witam nową obserwatorkę mojego bloga- Clarisę. Wiem,że mało mnie teraz na blogu i na Waszych blogach.Lato jest krótkie i staram się je maksymalnie wykorzystać. Pamiętam o Was i będę sukcesywnie odwiedzać.

W ten weekend miałam gości.Z córką, zieńciem i wnuczką przyjechała Psiczka- Pchliczka, którą mają od kilku miesięcy. Ta urocza suczka zagoniła wszystkie moje koty na drzewa. Wykorzystałam to i zrobiłam im sesję zdjęciową. Zmęczony, ale bezpieczny rudasek robi toaletę na sośnie.

Hesia nr 2 wygląda zza gałęzi.

I znowu rudasek z wymownym, pełnym obaw spojrzeniem.

A to dwie dorodne "śliwki"- Hesia 2 i czarny nad jej głową.

Skończyły się upały i można wyruszać na dłuższe rowerowe wycieczki.Niedawno wybraliśmy się do Grotnik, to miejscowość oddalona od nas o kilka kolejowych stacji. Razem z nami pojechały ŁKĄ ( Łódzka Kolej Aglomeracyjna) rowery. Leśnymi drogami jeździ się tak przyjemnie,że nie wiadomo kiedy dotarliśmy do sąsiadującego z Łęczycą- Ozorkowa. Dawno tam nie byłam i musiałam zobaczyć jak zmieniło się to miasto. Odwiedziłam moje ulubione sklepy( księgarnie i pasmanterię) Dobra wiadomość jest taka,że ciągle prosperują, a ich właściciele trwają na swoich posterunkach. A ta książka to właśnie pamiątka z tej podróży. Wieczorem po powrocie do domu zaczęłam czytać i czytałam przez kolejne dwa dni. Pogoda była ku temu sprzyjająca- dwa deszczowe dni, gdy padało dosłownie od rana do wieczora.

Akcja tej książki toczy się w Ameryce Południowej w Amazonii.Naukowiec 73- letnia doktor Annick Swenson prowadzi tam od trzech dekad badania nad...i zostawię to zdanie niedokończone, bo te badania są po prostu nieprawdopodobne z kilku powodów.Finansuje je korporacja Vogl, a zarządzajacy niecierpliwią się nie wiedząc na jakim etapie się one znajdują. Wysyłają pracownika Andersa Eckmana,żeby zorientował się na miejscu w sytuacji, a po paru miesiącach otrzymują list, że Eckman nie żyje. List jest krótki, enigmatyczny i kontrowersyjny. Żona Eckmana- Karen naciska ,aby ktoś pojechał z firmy do Amazonii i zdobył dokładne informacje. Pracująca przez kilka lat z Eckmanem Marina- pół Amerykanka, pół Hinduska leci z Minnesoty do Miami, a dalej do Manaus, żeby porozmawiać z doktor Swenson, a swoją dawną wykładowczynią i opiekunką medycznego stażu." W chwili, w której Marina weszła w zatęchły wiatr tropikalnej klimatyzacji, poczuła zapach własnej wełnistości. Zdjęła lekki wiosenny płaszcz, a potem zapinany na suwak sweter pod nim, wpychając obydwa do bagażu podręcznego, gdzie za nic nie chciał się zmieścić, podczas gdy każdy owad w Amazonii oderwał głowę od liścia, który właśnie przeżuwał i zwrócił smukłe czułki w jej stronę. Była przekąską, barem szybkiej obsługi, kobietą ubraną jak na wiosnę na Północy."

Ann Patchett ( ur.1963) udowadnia po raz kolejny,że jest świetną autorką. Wcześniej czytałam " Asystentkę magika" i " Dom Holendrów". "Stan zdumienia" wciąga od pierwszej strony. Jest egzotyka, pełnokrwiste postacie( doktor Annick Swenson , Anders Eckman, Marina) barwni bohaterowie jak młodzi Barbara i Jackie Bovenderowie- strażnicy bramy, prywatności doktor Swenson w Manaus oraz zagadkowe plemię Lakeszi, a także międzynarodowa ekipa badawcza w dżunglii. Mnóstwo zdarzeń, tajemnic, które stopniowo wychodzą na jaw, w tym zaskakujących, budzących moralne dylematy.Wprawdzie od wylądowania Mariny w Manaus do podróży Amazonką mija sporo czasu i dużo stron książki, ale jest to - moim zdaniem- bardzo przemyślany zamysł autorki, dzięki któremu dużo dowiadujemy się o najważniejszej postaci tej książki- doktor Annick Swenson. Na koniec zaskakujące zakończenie. Jak dla mnie beletrystyka 10/10.

To tyle na dziś. Wkrótce wrzucę fotki z pałacu Herbsta. Pozdrawiam serdecznie. Dobrego tygodnia Wam życzę.