Podróżowanie z licznym bagażem.

Witajcie, dziś chciałabym Wam opowiedzieć o naszych wakacjach. Ale najpierw o podróży pociągami.

Stacja docelowa Chojnice. Ale najpierw cały dzień w podróży. Wyruszysliśmy rowerami, gdy jezcze było ciemno, o 4 nad ranem.Nasza nitka kolei, w remoncie do 6 listopada. Łódzka Kolej Aglomeracyjna na Trasie Łodź - Kutno prowadzi obecnie komunikację zastępczą.Dla nas oznaczało to tyle ,że do Kutna( przeszło 20 km bocznymi drogami) musieliśmy dojechać na rowerach. Po przejechaniu 50 metrów wybiegł w moim kierunku pies sąsiadów, psaudobernardyn. Złapał mnie za kurtkę. Wrzeszczałam jak opętana,bo bałam się,że to bydle zrzuci mnie z roweru.Nie wiem czy to ten wrzask, czy pojawienie się właściciela spowodowało,że pies odszedł i zostawił mnie w spokoju.W rześkim, porannym powietrzu spokojnie pokonywaliśmy kolejne kilometry, mijajac uśpione wsie. Po dwóch godzinach dojechaliśmy do stacji PKP Kutno.

Pani w kasie w Kutnie nie policzyła nam za psa i transporter. "Skoro piesek w transporterku..." Nie widziała ani psa, ani transportera. Może myślała,że wieziemy Yorka?! Tymczasem na ostatnim etapie podróży w pociągu relacji Tczew- Chojnice młody konduktor popatrzył krytycznie na nasz majdan.Sprawdził bilety i stwierdził - "No zaraz, ale gdzie opłata za psa i transporter. Transporter jak stodoła, pies jak krowa, a nieopłacone..." Młoda para wstawiła się za nami, od godziny prowadziliśmy z nimi ożywioną konwersację. Jechali do Czerska. Ona w tym dniu obchodziła 33 urodziny- " Obecny tu kolega ma dla mnie niespodziankę"- stwierdziła. Byli przesympatyczni- otwarci, rozgadani. Miło z nimi upływał czas podróży. Tymczasem do konduktora nie trafiały żadne argumenty nasze ani młodych, stał niewzruszony, cytował formułki. Nie ma sprawy- uznaliśmy,że ma rację i zapłacimy."- Policzę wam za psa.."- Ile?! - "3 złote, słownie trzy". Inna ciekawa sytuacja dotyczyła przedziału dla rowerów w pociągu relacji Bydgoszcz - Słupsk przez Tczew, Gdańsk, Gdynię. Zanim doszliśmy do pociągu we wspomnianym przedziale była młoda para z rowerami.( jechali do Gdańska), potem oprócz nas jeszcze małżeństwo z dzieckiem w głębokim wózku i dwoma uroczymi małymi dziewczynkami. Ale po co stało tam kilka innych osób?!Tłok, ścisk, a w długim przedziale obok sporo siedzących miejsc i wolna przestrzeń na środku..Żeby było ciekawiej, co chwila przez nasz bagażowy przedział ktoś przeciskał się po bilet do konduktorów. Toaleta w przedziale dodatkowo zajmująca miejsce powodowała "wąskie gardło".Co chwila tam i z powrotem, tam i z powrotem... Nie pomagało wciąganie brzucha. Byliśmy jak sardynki w puszce.Przesiadka w Tczewie. Pociąg już wypełniony po brzegi. Konduktor do ludzi z rowerami stojących na peronie- " Nie ma miejsc dla rowerów, musicie jechać później..." My-" Ależ są, dwa rowery, plus przyczepka opuszczają pociąg. Młody mężczyzna z wdzięczności,że znalazły się miejsca podziękował i rozpromieniony popatrzył na nas. Czekanie na dworcu i denerwowanie się -zabiorą nas czy nie , nie należy do przyjemnych. Nam też udało się fuksem wsiąść do wcześnijszego pociągu, co powodowało,że zyskaliśmy na czasie i mieliśmy go więcej na szukanie kwatery. Dworce to kolejny temat rzeka. W Kutnie są kładki ( dworzec jeszcze w remoncie) i łatwo przejść z jednego peronu na drugi. Włocławek ma kasę biletową za pocztą.( Ale za to Regio z Kutna do Bydgoszczy nowoczesne i wygodne). W Bydgoszczy piękny, odnowiony dworzec, ale utrudnione przejście na perony. Niby jest winda, ale rowery do niej nie wejdą. Schody ruchome nie dla psa. W powrotnej drodze Perro stchórzył."Rozebrał się" z obroży i ze smyczy, i wszedł pod ławkę na peronie. Nie mogłam sobie z nim poradzić. Dobrze,ze Pańcio był w pobliżu. Wziął psa za chabety i wrzucił do przedziału.Sytuacja była lekko stresująca, bo zdążyliśmy wejść do pociągu z bagażami w ostatniej chwili. Stacja w Chojnicach Wydostać się z dworca było nie lada wyczynem! Labirynt torowisk, a gdzie wyjście na miasto?! Chojnice to duży węzeł komunikacyjny. Pociągi w kierunku Piły, Tczewa, Kościerzyny, Bydgoszczy... I wreszcie jedziemy w kierunku Charzykowych...

Ciąg Dalszy Nastąpi... Tymczasem dziękuję Wam za zaglądanie, czytanie, oglądanie i komentowanie oraz komplementowanie mojej twórczości serwetkowej. Pozdrawiam serdecznie i idę odwiedzić Wasze blogi.