Przy kawie

Witajcie w poniedziałek!Dziękuję za zaglądanie, czytanie, komentowanie. To moja stała formuła,ale bardzo się cieszę,że Jesteście. Ubyła mi jedna obserwatorka,ale zaraz na to miejsce pojawiła się następna! Witam Cię serdecznie!A przy okazji jak już jestem przy komentarzach.Dziękuję mojemu cenzorowi za cenne wskazówki.Pozdrawiam też Idaho! Do not be bored at work. Work in aut! ( Nie nudź się w pracy.Pracuj!)Dziś taki luźny post będzie.

Tak kwitnie moja brzoskwinia.Były przymrozki jakiś czas temu,ale jej nie zaszkodziły. Dziś taki piękny dzień! Słońce od rana świeci i jest tak cieplutko. Drzwi do ogrodu otwarte, nie ma jeszcze komarów,a wróble wesoło ćwierkają. Piękny dzień,a jednak...Pamiętajcie,że trzymam za Was kciuki! Ciągle napływają nowe informacje. Oby było dobrze!!! A w innej sprawie ułożyłam rymowankę- Nawet krowy i tuczniki mają swoje portfeliki.( Mam nadzieję,że nikogo nie uraziłam.)

Dereń puszcza listki nieśmiało. A trawę trzeba będzie zaraz kosić. Przesyłam wszystkim tą zieleń jako znak nadziei.A w ogóle to ostro zabrałam się za wiosenne porządki. Pościel się wietrzy na płotku, wszystkie akcesoria do sprzątania w gotowości. Tu też szaleję z kolorami, gdybyście chcieli zobaczyć, mogę zrobić fotki.

Łapka kuchenna z kiermaszu- strona prawa, na prawą rękę.

Lewa strona łapki na prawą łapkę. Dałam za nią 15 zł. Nie ma wieszadła, muszę doszyć albo wydziergać. Tawuła jeszcze zielona,ale zaraz utonie w białym kwieciu.

Jakiś czas temu obejrzałam "Nocny pociąg do Lizbony" z Jaremy Ironsem.Zrobił na mnie duże wrażenie, do tego stopnia,że obejrzałam go dwukrotnie, raz za razem. Pomyślałam,że książka może być jeszcze lepsza i wybrałam się do biblioteki.Niestety nie mieli,ale tak Kobietkom opisałam film,że postanowiły książkę zamówić. I jak tylko pojawiła się w bibliotece dostałam powiadomienie,że jest i czeka na mnie. Męczyłam ostatnio coś, co z początku mi się nawet podobało,ale teraz nudziło. Ervisha( Magiczny Kociołek) zachęciła mnie do rzucenia książki, która nie sprawiam mi przyjemności.I wróciłam do "Złotnika słów" czyli"Nocnego pociągu do Lizbony" Pascala Merciera. Jestem na początku,ale już czuję jak mnie zaczyna wciągać...I tu taki cytat- " Gdy czytam gazetę, słucham radia albo w kawiarni zwracam uwagę na to , co mówią ludzie, coraz częściej odczuwam przesyt,a nawet wstręt wobec wciąż tych samych słów, które są pisane i wymawiane- wciąż tych samych zwrotów, porównań, metafor.Najgorzej jest, gdy słucham sam siebie i stwierdzam,że mówię wiecznie te same rzeczy.Słowa są tak okropnie zużyte, zniszczone i wytarte, bo zostały wypowiedziane już milion razy.Czy w ogóle mają jeszcze jakieś znaczenie? Oczywiście wymiana słów nadal działa, ludzie kierują, się nimi w działaniach, śmieją się i płaczą, idą w lewo lub w prawo, kelner przynosi kawę lub herbatę.Ale nie tę kwestie chcę poruszyć.Pytanie brzmi: czy słowa wciąż wyrażają myśli? Czy może są tylko zbitkami dźwięków, które oddziałują na ludzi i gnają ich tu i tam wśród rozbłyskujących nieustannie śladów odwiecznej paplaniny?"

I jeszcze jeden, krótszy cytat.Życie ciągle odwraca naszą uwagę: nawet nie mamy czasu zorientować się od czego"- Franz Kafka Kawa wypita, relaks był, więc czas na obowiązki. Dobrego tygodnia Wam życzę!