Lutowe opowiastki

Witajcie, dziękuję serdecznie za wszystkie komentarze pod poprzednim postem! Cieszę się ,że serdeczny bieżnik Wam się podobał. Witam nową osobę- Ninę! Cieszę się ,że Jesteś i dołączyłaś do grona obserwatorów mojego bloga! Na zdjęciu mały bieżnik o wymiarach 35 x 23 cm. Po prostu zobaczyłam i nie mogłam się oprzeć!

Nie wiem jak Wam,ale mnie zawsze po zrobieniu danego projektu zostaje trochę kordonka na wielkiej szpuli i teraz dziergam coś,żeby te resztki wykorzystać. Ale efekty być może niebawem...

Wczoraj po południu byłam zajęta w kuchni, radio grało sobie, bo grało...A tu nagle, co ja słyszę? Agnieszka Holland nakręciła własnie film na podstawie powieści Olgi Tokarczuk. Film zwie się "Pokot" i wchodzi do kin 24 lutego!

Byłam na promocji tej książki i spotkaniu z panią Olgą w Poleskim Ośrodku Kultury w Łodzi, w listopadzie 2009 roku. Stąd teraz mój entuzjazm.

Kobieta, która widzi inaczej niż wszyscy" W tajemniczych okolicznościach ginie mieszkaniec wsi położonej na skraju Kotliny Kłodzkiej. Jego sąsiadka , Janina Duszejko, emerytowana nauczycielka i obrończyni zwierząt , wpada na pewien trop, który zdradza policji. Policjanci uważają ją za niegroźną ekscentryczkę, która zatraciła się w swym zamiłowaniu do astrologii. Okoliczności następnego morderstwa powodują jednak,że coraz więcej osób zaczyna słuchać Janiny Duszejko uważniej..."Tyle recenzja z książki. Osobiście fabuła tak mnie wciągnęła,że byłam nią zachwycona. Przed pójściem do kina książkę pewnie przeczytam jeszcze raz. Jeśli film okaże się choć w połowie tak dobry jak książka, uznam,że warto było wydać pieniądze na bilet. Na zdjęciu grupa myśliwych w grudniu ubiegłego roku. Byli później niż zwykle, nie na początku,ale pod koniec miesiąca.Polowali na lisy. Na szczęście nie widziałam,żeby jakiegoś upolowali, przynajmniej na naszym terenie.

"Zima pięknie otula wszystko tutaj białą watą, skraca maksymalnie dzień, tak ,że gdy się nieopatrznie zasiedzi w nocy, można się obudzić w Mroku popołudnia następnego dnia, co - przyznam szczerze- zdarza się coraz częściej od zeszłego roku. Niebo wisi tu nad nami ciemne i niskie, jak brudny ekran, na którym rozgrywają się nieposkromione batalie chmur. Po to są nasze domy- żeby chronić nas przed tym niebem, inaczej przeniknęłoby do samego wnętrza naszych ciał, gdzie, podobna małej szklanej kulce, tkwi nasza Dusza."

I jeszcze jeden cytat:" Teraz Matoga, podając mi herbatę krzątał się po kuchni i widziałam, jak równo stoją szklanki w jego kredensie, jak nieskazitelna serweta leży na maszynie do szycia.(...) Kiedy wyciągał łyżeczki do herbaty, na chwile odsłoniła się przede mną jego szuflada i nie mogłam od niej oderwać wzroku. Była szeroka i płytka jak taca. W środku, w przegródkach, leżały starannie poukładane wszelkie sztućce i inne Narzędzia potrzebne w kuchni. Każde miało swoje miejsce, choć większości z nich w ogóle nie znałam. Kościste palce Matogi z rozmysłem wybrały dwie łyżeczki, które spoczęły zaraz na seledynowych serwetkach tuż przy filiżankach z herbatą."

Figa śpi w swojej ulubionej pozie. Z rana znowu zaczął padać śnieg...To tyle. Do następnego postu! Pozdrawiam Was serdecznie!