W czerwcu.

Dzień Dobry! Dziękuję serdecznie za wszystkie komentarze. Witam nowych obserwatorów mojego bloga- Nową Ewangelię i Piotra. Jest mi bardzo miło. Dziś chciałabym pokazać serwetki, które niedawno powstały.Powiedzieć co zdobi pola i krótko zrecenzować ostatnio przeczytaną książkę. Zapraszam do oglądania i czytania.

Serwetka zrobiona białym kordonkiem Kaja Ariadny.

Ta serwetka przypomina mi...

Lilie wodne czyli nenufary. Miałam nadzieję,że zobaczę je podczas wizyty w ogrodzie botanicznym. w necie przeczytałam,że pod koniec maja mogę jedynie zobaczyć bardziej odporne gatunki. Pozostałe dopiero zaczną kwitnąć pod koniec czerwca lub na początku lipca. W ubiegłym roku właśnie w lipcu zrobiłam mnóstwo zdjęć tym pięknościom, ale zrzuciłam zdjecia z karty pamieci na dysk, a wkrótce po tym padł mi komp, więc przepadły. Oczywiście można by je odzyskać, ale ciągle brakuje czasu. A wracając do tematu lilie, w maju zobaczyłam dwie kępy białych nenufarów.

I kolejne dziergadełka.

W sumie już się trochę tych białych o wzorze kwiatowym uzbierało.

Na polach kwitnie już wiele moich ububionych roślin zielnych.

Chabry w pszenicy.Przy okazji zwróciłam uwagę jakie dorodne już kłosy. Deszcze się przydały.

Krzewy dzikiej róży kwitną obficie.

Książka, którą ostatnio przeczytałam. "Burza" to jeden z ostatnich utworów Szekspira.Przez jakiś czas niedoceniana. Współcześnie wzorowała się na niej Margaret Atwood, a to kolejna ksiażka nawiązująca do "Burzy' Szekspira autorstwa Steve Sem- Sandberga( ur.1958)współczesnego szwedzkiego pisarza. Wyspa u wybrzeży Norwegii.Jan- Heinz Kaufmann starszy, minister w którymś z przedwojennych konserwatywnych rządów, nabył ziemię i wybudował letni dom po zachodniej stronie Wyspy Głównej. Jego najważniejszy nabytek stanowił tak zwany Majątek Główny otoczony polami i rozległymi ternami leśnymi.Nie interesował się zbytnio rolnictwem, kupił ziemię bo był konserwatystą i zorientowanym na zysk pragmatykiem. Jego syn- Jan- Heinz Kaufmann liberalny idalista, botanik i eksperymentator, założyciel robotniczej kolonii i sanatorium, w którym przeprowadzano dziwne doświadczenia, również na dzieciach przez mieszkańców wyspy był znienawidzony za kontakty z nazistami.Kaufmann to człowiek władzy. Wszystkie osoby występujące w powieści były z nim powiązane- pracowały dla niego, służyły mu, lub w inny sposób były z nim zwiazane. To on pociągał za sznurki. Odkrywanie tajemnic i powiązań, jak również dlaczego Kaufmann prowadził eksperymenty medyczne stanowiło dla mnie pasjonującą lekturę. Rzeczywistość bez lukru, mroczna. Powieść dla wymagającego czytelnika.Być może w niektórych wątkach można się było nieco pogubić,ale najważniejsze zostały wyjaśnione. To co zgubiłam po drodze łatwo znalazłam wracając do niektórych rozdziałów. Moja ocena 8/10.

To tyle na dziś. Dobrego tygodnia Wam życzę.